KINDERSKATES

Kent u de kinderskates met Barbie op? Of met Spiderman als het voor een jongen is?

Zelf heb ik er als kind geen cadeau gekregen. Ik ben wel beginnen skaten toen mijn oudste dochter zoiets cadeau kreeg van haar tante. Twee maanden nadien kocht ik skates voor mezelf om af en toe eens een tochtje samen met haar te doen. (Wist ik toen veel dat het op haar speelgoed-skates onmogelijk is om toertjes te doen.) Zelf vond ik skaten onmiddellijk heel leuk. Eerst skatete ik één keer in de week, vervolgens twee maal per week en dan alsmaar vaker en in alsmaar meer disciplines. En nu baat ik een inlineskate-winkel uit.

Mijn dochter verging het anders. Ze vond het heel leuk om met haar Barbie-skates haar evenwicht te leren bewaren en om rond de tafel te leren gaan. Daarna zijn we enkele keren buiten gaan skaten en een beetje later vond ze er niets meer aan. Typisch aan de leeftijd zeker, dat ze snel iets beu worden, dacht ik.

Herkenbaar?

De bovenstaande situatie herkent u misschien, maar er is een grote kans dat u niet de echte reden kent waarom kinderen snel hun interesse in zoiets verliezen. Sinds we Sliding Tiger geopend hebben, merken we dat zelfs ervaren skaters niet altijd doorhebben dat een supergoedkope kinder-skate (en dus meestal met Barbie of Spiderman erop getekend) met toch goed free-wheelende wieltjes eigenlijk de naam “inlineskate” niet waardig is. En als je zoiets een “rollerblade” noemt, krijgen ze het in het bedrijf Rollerblade van het gelijknamige merk al helemaal op de heupen. Maar het kind moet een naam hebben en daarom houden we het in dit artikel maar zoveel mogelijk op “zoiets” als we een Barbie- of Spiderman-inlineskate bedoelen.

Wat is het probleem met “goed free-wheelende” wieltjes? “Free-wheelen” betekent ronddraaien zonder belasting; als je een inlineskate ondersteboven keert en met je hand de wielen een draai geeft, dan free-wheelen ze. (Tenzij ze onmiddellijk stoppen met draaien en dat hoeft niet noodzakelijkerwijze slecht te zijn. Straks meer daarover.) Het punt is dat het al dan niet goed free-wheelen naast de kwestie is.  Wat wel belangrijk is, is dat de weerstand van de roulementen onder belasting zo laag mogelijk is. En dat de rolweerstand van de wielen zo laag mogelijk moet zijn. Voor 99% van de inlineskates is het onbelangrijk of de wieltjes goed of slecht free-wheelen.

Vaak stel ik bij wijze van demonstratie een strikvraag. Eerst toon ik een free-wheelend, nog perfect rond wieltje van de oude Barbie-skates van mijn dochter. En dan een afgesleten Hyper-wiel met knarsende roulementen dat bijna onmiddellijk tot stilstand komt. Iedereen denkt dan natuurlijk dat ik reclame wil maken voor het eerste wieltje, maar het tegendeel is waar. Met acht van die knarsende, tot op de draad versleten, eerder achthoekige, dan ronde wieltjes haalde ik indertijd nog héél veel fietsers in. Dat komt omdat de rolweerstand van het materiaal van de Hyper-wieltjes veel lager is dan van de Barbie-wieltjes én omdat de roulementen onder belasting beter presteren. Er zijn zestien roulementen onder je rollerblades. Voor een kind van 16 kg betekent dat 1 kg belasting per roulement. En als het zich afduwt om te versnellen, veel meer dan 1 kg. Onder een dergelijke belasting blokkeren laag-kwaliteit-roulementen al snel. Daardoor rollen de kindjes niet met Barbie-skates, maar stappen ze ermee. En daardoor verliezen ze hun interesse.

Ook als volwassene moet je je geen zorgen maken wanneer de wielen van je nieuwe freeride-skates niet free-wheelen. Er kan bv. vet i.p.v. olie als smeermiddel gebruikt zijn; dat moet eerst een beetje opwarmen alvorens het optimaal smeert. En echt: het zijn de rolkwaliteiten onder belasting die tellen.

(De 1% van de inlineskates waarvoor free-wheelen wel belangrijk is, zijn de race-skeelers met supergrote wielen voor de topcompetities. Bij een groot wiel, bv. 125 mm, is het momentum groot en een topcompetiteur wil dat zijn wielen nog even snel draaien wanneer hij zijn skeeler terug op de grond zet. Je wilt het WK marathon skeeleren niet met 1/10 van een seconde verliezen doordat je wielen momentum verliezen terwijl ze los zijn van het wegdek.)

Zodra ik zelf meer ervaren werd, daagde het me al snel dat het niet met de leeftijd te maken had dat mijn dochter haar interesse verloor, maar wel met de slechte kwaliteit van de skates. Nadat ik haar in het buitenland (Sliding Tiger bestond toen uiteraard nog niet) deftige kinder-skates gekocht had, vond ze het terug leuk. Nu gaan we vaak samen buiten skaten.

Goede kinder-inlineskates onderscheiden zich van Barbie-skates niet alleen wat rolweerstand en roulementen betreft. Ze hebben ook een goed frame, een goede outer shell, een goede binnenschoen enz. En ze bestrijken allemaal drie à vijf schoenmaten omdat ze uitschuifbaar zijn en/of een speciale binnenschoen hebben.

Voorbeelden van deftige kinder-inlineskates zijn de FRJ en de Phuzion Universe.